Ben hayatı severim, hayatta beni sever.
Kırgınlığım hayata değil.
Acizliği kabul edenlerin, duvarları yıkamayacaklarını kabullenişlerine.
Boyun eğişlerine.
Bile bile kırdılar diye inat ettim dağılmadım.
Sağlığım bozuldu da, karakterimi bozmadım.
Hata yaptım diye baki kalan pişmanlıklarım olmadı benim.
Bağlandım güzelliklere de, bağımlı olmadım.
Geçip giden acılarım öyle sözle anlatılmaz.
Bilirim tanırlar beni duruşumdan haklı çaresizliklerim.
Geride kalan hüzünlerim ve mutlu gülüşlerim.
Çelişkilerim bile çok kıymetli şimdi benim.
Kendim kattım beyazın içine siyahı.
Korkmuyorum artık, beyazın saflığından, siyahın karanlığından.
Sevdiğim iki narin gri çizgi güvercin kanatlarımda.
RAZIYIM ALDIĞIM ZEHİRLERİN PAN ZEHİRE DÖNÜŞMÜŞ OLMASINDAN..
Yorumlar